[Artikel bijgewerkt op 11/09/2023]
Als groenten en fruit dagelijks worden gegeten, hebben ze veel positieve effecten op het lichaam. Niet voor niets zijn ze de basis geworden van de bekendste afslankdiëten. Ze bevatten weinig calorieën en zijn licht verteerbaar. Ze verrijken het lichaam met een veelheid aan vitaminen en mineralen. Bovenal stimuleren ze de spijsvertering en verbeteren ze de darmwerking. Ze zijn niet alleen een opslagplaats van vitaminen, maar ook een soort schrobborstel om het lichaam te reinigen. Dankzij de grote hoeveelheid voedingsvezels die ze bevatten, vergemakkelijken groenten en fruit het werk van de spijsverteringsorganen en verwijderen ze alle resten van hun oppervlak. Hierdoor kunnen ze gifstoffen uit het lichaam verwijderen en de uitscheidingsfunctie normaliseren. Om je te helpen optimaal te profiteren van hun talloze voordelen, nodig ik je uit om dit artikel over groenten en fruit in A verder te lezen.
Avocado
De avocado is de vrucht van de avocadoboom(Persea americana), die tot 20 meter hoog kan worden. Botanisch gezien is de avocado een bes met één zaadje. Hij kan rond, eivormig of peervormig zijn. De leerachtige schil varieert in kleur van lichtgroen tot bruin. De rijpe vrucht bevat een pit ter grootte van een golfbal. Het vruchtvlees is geelgroen tot goudgeel. Maar de kleur verandert snel als het vruchtvlees door oxidatie in contact komt met de lucht.
Avocado’s hebben een milde, nootachtige smaak en een consistentie die lijkt op die van boter. Omdat de vrucht ongezoet is en geen zuur bevat, wordt hij vaak als groente gebruikt, meestal rauw, in plakjes of gepureerd in aperitiefgerechten en salades. Deze gerechten gaan meestal gepaard met schelpdieren of kip. Het wordt ook vaak gebruikt om sterke gerechten in balans te brengen, zoals guacamole. De olie uit avocadopulp heeft een zeer hoog rookpunt. Het wordt zowel in de keuken als in cosmetica gebruikt.
Avocado’s bevatten meer vet dan de meeste vruchten (tot 30% in sommige variëteiten). 100 gram gezuiverde avocado’s bevatten 19,6 gram vet, 1,8 gram eiwit, 0,4 gram koolhydraten, 1 milligram vitamine C, 583 milligram kalium, 3,1 gram voedingsvezels, 48 microgram bètacaroteen, 71 gram water en 787 kJ energie.
Aronia
Aronia is de vrucht vanAronia melanocarpa, een rechtopstaande struik die behoort tot de Rosaceae familie. De boom is normaal gesproken 1,5 tot 3 meter hoog. De vruchten zijn glanzende donkerblauwe of zwarte bessen. Het sap is prachtig donkerrood, bijna zwart. De bessen hangen in trossen van ongeveer 10 aan rode stelen. De bladeren zijn rond of ovaal. De bessen zijn eigenlijk kleine appels die rijk zijn aan pectine.
Aronia komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika, waar de indianen zowel de gedroogde als de verse bessen als medicijn gebruikten. De bessen worden gebruikt om sap van te maken. Ze kunnen ook vers worden gegeten, net als elke andere vrucht. Aronia kan worden gebruikt als vulling voor taarten. Er kan ook jam, gelei en puree van worden gemaakt.
De Aronia bes bevat veel antioxidanten (13,5 μmol/100 g). Aroniabessen bevatten ook veel vitaminen. Ze bevatten aanzienlijke hoeveelheden vitamine C, B1, B2, provitamine A en vitamine K. Ze bevatten ook tal van mineralen en antioxidanten zoals anthocyanen en polyfenolen.
Anona
De anona is de vrucht vande Annona reticulata, een boom die behoort tot de Annonaceae familie. Anonen zijn 8 tot 13 cm lang, rond en onregelmatig van vorm, met een honingraatachtige steel. De vorm van de vrucht varieert. Ze kunnen hartvormig, bolvormig, langwerpig of onregelmatig zijn. Ze variëren in grootte van 7 cm tot 12 cm, afhankelijk van de variëteit. Afhankelijk van de variëteit heeft de vrucht een licht tot sterk gerimpelde schil die tijdens het rijpen van kleur verandert van lichtgroen naar goudgeel. Afhankelijk van de variëteit heeft het witte vruchtvlees van de rijpe vrucht een melige tot deegachtige textuur en een zoetzure smaak.
Het vruchtvlees is vrij vezelig en bevat veel oneetbare zaden. De zoete, aangename smaak lijkt op die van custard. De vrucht wordt gebruikt om desserts, ijs en sappen te maken. De bladeren worden inwendig gebruikt tegen wormen en uitwendig tegen abcessen. De geplette bladeren kunnen worden toegepast op steenpuisten, abcessen en zweren. De onrijpe vrucht en de tanninerijke schors worden gebruikt tegen diarree en dysenterie. In ernstige gevallen worden de bladeren, schors en groene vrucht samen 5 minuten in een liter water gekookt om een extreem krachtig afkooksel te maken.
Ananas
Ananas is de vrucht van Ananas comosus, een kruidachtige plant die behoort tot de botanische familie Bromeliaceae. Ananas kan tot 5 kg wegen. De vrucht heeft een ovaal-cilindrische vorm en een karakteristieke, stekelige, groenbruine schil. Ananassen hebben een kenmerkend uiterlijk en een dikke schil. Het vruchtvlees is erg sappig en geelgroen van kleur, hier en daar oranje. Ananas is zoetzuur, zeer aromatisch en rijp fruit kan zeer sappig zijn.
Ananasvruchtvlees en -sap worden overal ter wereld in de keuken gebruikt. Ananasschijven worden gebruikt in desserts zoals fruitsalades, maar ook in sommige hartige gerechten. Ze worden vooral gebruikt als topping voor pizza’s en hamburgers. Geplette ananas wordt gebruikt in ijs, snoep, jam en yoghurt. Ananassap wordt geserveerd als drank. Het is ook het hoofdingrediënt van beroemde cocktails zoals de piña colada.
Hoewel ananas erg zoet is en veel eenvoudige suikers bevat, bevat het relatief weinig calorieën (slechts 50 per 100g). Ananas is rijk aan vitaminen en mineralen. Ananas bevat vitamine A, C, B1, B2, B6 en PP, evenals foliumzuur, koper, ijzer, fosfor en zink. Vanwege het bromelaïnegehalte wordt ananas vooral aanbevolen voor mensen die proberen af te vallen.
Amandelen
Amandelen zijn de vruchten van de gewone amandelboom(Prunus dulci), een plant die behoort tot de Rosaceae familie. De plant wordt ongeveer vijf meter hoog en de amandelen zitten in een beschermend houtachtig omhulsel. Amandelen komen oorspronkelijk uit Azië en werden door de Feniciërs naar Europa en het Middellandse Zeegebied gebracht. Amandelen zijn een veelgebruikt ingrediënt in de traditionele mediterrane keuken, in zowel zoete als hartige gerechten.
Amandelen worden zowel in de keuken (pesto) als in gebak (snoep, koekjes, gebak) gebruikt. Ze worden ook gebruikt om amandelmelk te maken, een energierijke drank. De belangrijkste vitaminen zijn vitamine E (ongeveer 24 mg per kilo), vitamine A, vitaminen uit de groep B (B1, B2, B3, B5 en B6), evenals bètacaroteen en luteïne. Het belangrijkste mineraal is magnesium (ongeveer 270 mg per 100g), gevolgd door calcium, ijzer, kalium, koper, zink, fosfor en mangaan. Het is een calorierijk voedsel (ongeveer 600 Kcal per 100g). Het is daarom beter om slechts 10-15 gram per dag te eten.
Abrikoos
De abrikoos is de vrucht van de abrikozenboom(Prunus armeniaca), een lid van de Rosaceae familie, waartoe ook kersen, pruimen, amandelen en perziken behoren. De abrikoos lijkt op een kleine perzik en is een steenvrucht met een diameter van 1,5 tot 2,5 cm. De vrucht is geel tot oranje van kleur. Het oppervlak van de abrikoos kan onbehaard zijn of fluweelachtig met zeer korte haartjes. Het vruchtvlees is over het algemeen stevig en niet erg sappig.
Abrikozen wegen over het algemeen ongeveer 35 gram. Abrikozen kunnen zowel vers als gedroogd worden gegeten. Ze zijn een gezond en lekker tussendoortje. Ze zijn een perfecte toevoeging aan cakes, desserts, fruitsalades en zelfs ijs. Ze worden ook gebruikt om compotes, sappen en jam van te maken. Abrikozen worden ook gebruikt als ingrediënt in vleesgerechten. Abrikozenpitten kunnen worden gebruikt in plaats van amandelen in gerechten. De olie die uit abrikozenpitten wordt gewonnen, wordt gebruikt in gebak, cosmetica en geneesmiddelen. Rauwe abrikozen worden het best gegeten met de schil er nog aan, omdat ze veel vezels en voedingsstoffen bevatten.
Abrikozen zijn een zeer voedzame vrucht, rijk aan vitaminen en mineralen. Het bevat vitamine A, C, E en kalium, evenals vezels, vet en koolhydraten. Bovendien zijn abrikozen een waardevolle bron van bètacaroteen en zeaxanthine. 100 gram abrikozen bevat ongeveer 48 kcal.
Acai
Acai is de vrucht van een palmsoort die alleen in het Amazonegebied groeit. De vrucht is een paarsachtige bes. Met zijn wetenschappelijke naam, Euterpe oleracea, behoort de acai palm tot de Arecaceae familie. De plant kan tussen de 20 en 30 meter hoog worden, met geveerde bladeren tot 2 meter lang. Verse acai wordt al eeuwenlang geconsumeerd als basisvoedsel in de regio rond de delta van de Amazonerivier. De vrucht wordt verkocht als bevroren pulp of sap. Het wordt gebruikt als ingrediënt in verschillende producten, waaronder drankjes, smoothies, cosmetica en supplementen.
Acai-bessen worden beschouwd als de meest voedzame vrucht in het Amazonegebied, met antioxiderende, afslankende, tumorremmende en ontstekingsremmende eigenschappen, en zijn rijk aan anthocyanen, vitaminen, proteïnen, vetzuren, vezels en mineralen. Eén bes bevat tien keer meer antioxidanten dan druiven en drie keer meer antioxidanten dan bosbessen. Deze vruchten kunnen helpen vrije radicalen te bestrijden door de vroegtijdige veroudering van cellen te vertragen. In 100 gram bessen zit bijna 41 mg vitamine C en 98 mg kalium.
Asperges
Asperges zijn groenten. Het behoort tot de familie Liliaceae en het geslacht Asparagus. De jonge scheuten zijn het eetbare deel van deze groente. De mediterrane traditie geeft de voorkeur aan groene asperges, terwijl in Noord-Europa en de regio Veneto de voorkeur wordt gegeven aan witte asperges.
Het eetbare deel van de plant is de “spruit”, die vochtafdrijvende en laxerende eigenschappen heeft. Witte of groene, zelfs paarse asperges zijn een groente die goed past bij voor- en bijgerechten. Ze passen goed bij vlees en vis en zijn niet vies van ongewone combinaties. Asperges bevatten weinig calorieën maar veel vezels en vitamines en zijn een echt wondermiddel voor de gezondheid.
100 gram asperges bevatten ongeveer 20-22 calorieën, met bijna geen vet (0,23 gram). Eiwit is 3,2% per portie. Asperges bevatten veel vezels, met 2 gram per 100 gram. Zeer rijk aan vitaminen. Aangezien asperges geen cholesterol bevatten en een zeer lage glykemische index hebben, zijn ze een wondermiddel voor elk afslank- of hypoglykemisch dieet. Het kan dus zonder zorgen gegeten worden, zelfs door diabetici.
Aubergine
Aubergine is de vrucht van Solanum melongena. Aubergines behoren tot de Solanaceae familie. Over het algemeen wordt het als groente beschouwd, maar botanisch gezien is de aubergine 100% fruit, en nog meer een bes. De bekendste variëteit in Europa heeft een knotsvormige vrucht, donkerpaars tot zwart van kleur en is ongeveer 20 cm lang. Rauwe aubergines hebben een bittere, samentrekkende smaak, maar ontwikkelen een rijke, complexe smaak wanneer ze gekookt worden. De vrucht kan bakvetten en sauzen absorberen, wat de smaak van auberginegerechten kan versterken.
Aubergines kunnen worden gestoomd, gesauteerd, gebakken, gebarbecued, geroosterd, gestoofd, gekruid of gemarineerd. Gekruid met kruiden of chili zijn gegrilde aubergineplakken een alternatief voor klassieke salades en een geweldige toevoeging aan sandwiches. Het klassieke auberginegerecht is moussaka, een gelaagde ovenschotel van vlees en groenten, qua bereiding vergelijkbaar met een Italiaanse lasagne. Aubergines bevatten kalium, koper, magnesium, vitamine C, vitamine K en B-vitamines. Het voorziet het lichaam ook van voedingsvezels, fytosterolen en antioxidanten. Het heeft een hoog gehalte aan mineralen, vooral calcium en fosfor.
Artisjok
Artisjok is een groente afkomstig van Cynara cardunculus subsp. Scolymus. Het is een plant die behoort tot de Asteraceae familie. De artisjok is waarschijnlijk een tuinbouwkundige selectie van de distel. Daardoor groeit hij niet in het wild, maar wordt hij op grote schaal gekweekt als groente. De vlezige bloembodem en de binnenste schutbladeren vormen het eetbare deel van de artisjok, algemeen bekend als het “hart”.
De smaak van artisjokken is moeilijk te omschrijven voor iemand die er nog nooit een heeft gegeten. Je kunt hem vergelijken met asperges, maar hij is vleziger en heeft een lichte bitterheid. De bladeren worden vaak één voor één verwijderd en de vlezige onderkant wordt gegeten met vinaigrette, hollandaisesaus, mayonaise, aioli, citroensap of andere sauzen. Het vezelige bovenste deel van elk blad wordt meestal weggegooid. Het holle hart wordt vaak gevuld met vlees en vervolgens gebakken of gekookt in een smakelijke saus. Ingevroren artisjokharten zijn een tijdbesparende vervanger.
Artisjokken zijn een waardevolle groente dankzij hun hoge gehalte aan vitamine A, C en E en mineralen zoals ijzer, calcium en magnesium. Artisjokken staan ook bekend om hun afslankende en laxerende eigenschappen.
Knoflook
Knoflook is een bolgewas. Het is de bol vanAllium sativum, een kruidachtige plant die behoort tot de Liliaceae familie. De bol is geurig en bevat buitenste lagen dunne, omhullende bladeren die een binnenste schede omsluiten die de kruidnagels omsluit. Soms bevat de bol 10 tot 20 asymmetrisch gevormde tenen, met uitzondering van de tenen die het dichtst bij het midden zitten.
Knoflook wordt wereldwijd veel gebruikt voor zijn scherpe smaak als smaakmaker of specerij. Het wordt rauw gebruikt in salades of toegevoegd aan sauzen, stoofschotels, vis- of groentegerechten. Het wordt ook veel gebruikt bij de bereiding van worsten en in de conservenindustrie. Het kenmerkende aroma is voornamelijk te danken aan organische zwavelverbindingen, met name allicine en ajoene, die gevormd worden wanneer de knoflook fijngestampt of gehakt wordt.
Knoflook is een ware bom van heilzame bestanddelen. Het bevat flavonoïden, aminozuren, saponinen, suikers, slijmverbindingen, vitaminen (B1, B2, PP, vitamine C, provitamine A), talrijke mineralen (kalium, calcium, magnesium) en zeldzame sporenelementen, waaronder kobalt, chroom en nikkel. Knoflook heeft een respectabele medicinale reputatie. Het is ideaal om griep, huidziekten en verkoudheid te voorkomen. Het is een onfeilbaar ontsmettingsmiddel voor de darmen.